Ogólne cele wychowawczo-dydaktyczne:

• Zapoznanie z charakterystycznymi zjawiskami atmosferycznymi występującymi w okresie przedwiośnia.
• Posługiwanie się nazwami zjawisk atmosferycznych: deszcz, wiatr, słońce, śnieg.
• Poznanie i rozumienie przysłowia W marcu jak w garncu.
• Rozumienie konieczności dostosowania ubrania do temperatury otoczenia.
• Uświadamianie znaczenia troski o własne zdrowie, odpowiedzialności za nie.
• Dostrzeganie zjawisk zachodzących w otoczeniu w okresie przedwiośnia.
• Poznanie procesu powstawania deszczu – eksperymenty z wodą.
• Utrwalenie pojęć: unosić się i opadać.
• Rozumienie wyrażenia kalendarz pogody.
• Rozumienie znaczenia symboli graficznych – posługiwanie się nazwami zjawisk atmosferycznych: deszcz, wiatr, słońce, śnieg.
• Posługiwanie się określeniami ciepłe, zimne.
• Nabywanie umiejętności formułowania poleceń – zabawa „Ciepło – zimno”.
• Kształtowanie dużej motoryki i zwiększanie pojemności życiowej płuc.
• Obserwacje przyrodnicze w ogrodzie – rozpoznawanie i podawanie nazw pierwszych oznak wiosny w najbliższym otoczeniu.
• Zapoznanie z wyglądem i nazwą pierwszego wiosennego kwiatka – przebiśniegu.
• Rozwijanie ekspresji plastycznej – malowanie dużych powierzchni.
• Poznanie pracy ogrodnika, jego wyglądu i akcesoriów; podawanie nazw przyborów do sprzątania ogrodu.
• Przeliczanie w granicach możliwości dzieci.
• Wdrażanie do wykonywania prostych prac porządkowych w ogródku przedszkolnym, grabienie, przekopywanie grządek, sianie.
• Wyjaśnienie pojęcia: sianie.
• Praca z obrazkiem przedstawiającym wiosenne czynności w ogrodzie.
• Poznanie różnych roślin cebulkowych.
• Zakładanie zielonego ogródka na parapecie – poznanie etapów sadzenia cebuli.
• Dostrzeganie różnicy między sianiem a sadzeniem.
• Prowadzenie obserwacji przyrodniczych w trakcie spaceru po najbliższej okolicy.
• Kształtowanie prawidłowej postawy oraz polepszenie funkcji układu krążenia i oddychania.
• Dostrzeganie w otoczeniu oznak wczesnej wiosny – rozpoznawanie i podawanie nazw pierwszych przejawów wiosny.
• Zabawy sensoryczne; poszerzanie słownika o określenia: miękkie, miłe, puszyste.
• Rozumienie wieloznaczności słów: kotki i pączki.
• Rozpoznawanie i podawanie nazw ptaków: skowronka, bociana, jaskółki.
• Rozpoznawanie ptaków po ich głosie.
• Doskonalenie umiejętności analizy i syntezy sylabowej.
• Rozpoznawanie i podawanie nazw emocji.
• Dostrzeganie emocjonalnej wartości otoczenia przyrodniczego jako źródła satysfakcji estetycznej.
• Zapoznanie z wyglądem i nazwami pierwszych wiosennych kwiatów: krokusów, tulipanów, hiacyntów.
• Wzbogacanie wiedzy na temat polskich zwyczajów ludowych – topienie Marzanny.
• Wykonanie postaci Wiosny z jej atrybutami, rozwijanie ekspresji plastycznej.
• Malowanie dużych powierzchni.
• Doskonalenie umiejętności posługiwania się nożyczkami; dbanie o bezpieczeństwo.
• Wdrażanie do zdrowego stylu życia – ruch, właściwe odżywianie.
• Wyjaśnienie znaczenia spożywania szczypiorku dla zachowania dobrego zdrowia.
• Rozwijanie umiejętności bezpiecznego poruszania się podczas zabaw ruchowych na powietrzu.
• Zachęcanie dzieci do uczestniczenia w zabawach ruchowo-naśladowczych.
• Rozwijanie umiejętności słuchania i śpiewania piosenek.
• Rozpoznawanie i podawanie nazw zwierząt z wiejskiego podwórka.
• Aktywne uczestniczenie w zabawach, ośmielanie dzieci do wypowiadania się przed grupą.
• Kształtowanie umiejętności rozróżniania i podawania nazw zwierząt hodowlanych i ich domów.
• Zapoznanie z nazwami: buda, stajnia, kurnik.
• Stymulowanie rozwoju mowy; ćwiczenia mięśni narządów mowy na zgłoskach: mu, me, be, hau, miau, iha, ko, kwa.
• Rozwijanie spostrzegawczości słuchowej – rozpoznawanie głosów zwierząt wiejskich.
• Rozpoznawanie i podawanie nazw zwierząt dorosłych i młodych: koń – źrebak, krowa – cielak, świnia – prosiak, kura – kurczak.
• Kształtowanie umiejętności łączenia w pary zwierząt dorosłych i młodych.
• Rozwijanie aparatu mowy poprzez ćwiczenia dźwiękonaśladowcze.
• Doskonalenie czynności podstawowych: chodu, biegu, skoku, utrzymywania równowagi.
• Poszerzenie wiedzy przyrodniczej na temat pokarmów zwierząt.
• Łączenie w pary zwierząt i ich przysmaków.
• Porównywanie liczebności zbiorów poprzez dobieranie elementów w pary.